Dans mes chaussures avec Yuisa Pérez
Yuisa Pérez, consulente en conseillère voor diversiteit en inclusie, en lid van het Every Move Matters Advisory Panel van Clarks, est een krachtig persoon om rekening mee te houden. Yuisa est trots op het feit dat ze uit feomt portoricain. Ze werd in 2021 benoemd tot Chief People Officer bij het Museum of Science à Boston, Massachusetts en haar belangrijkste taak est dit iconische instituut te helpen een inclusieve cultuur op te bouwen en meer gelijkheid te bevorderen.
Nous avons fait la connaissance de Yuisa sur des als gekleurde vrouw en hoe ze haar positie en macht gebruikt om belangrijke gesprekken sur des représentations de la vorm te geven en verdure de teweeg te brengen. Van het doorbreken van barrières tot de uitdagingen die er nog steeds zijn om ervoor te zorgen dat verschillende stemmen worden gehoord waar en wanneer dat van belang est, Yuisa vertelt over haar hoop op een eerlijkere toekomst en hoe we die samen tot stand kunnen brengen.
Instagram de Clarks (s’ouvre dans un nouvel onglet)Vertel s’attaque à des énigmes sur je werk.
Ik ben bij het Museum of Science à Boston, Massachusetts gaan werken vanwege de toewijding van président Tim Ritchie aan de ware betekenis van ‘erbij horen’. Le musée Het est een magische plek vol plezier, innovatie en vrijgevigheid, maar ik kwam er niet voor de wetenschap; ik kwam er om mijn werk als rechtvaardigheidswerker voort te zetten naast een onverschrokken leider. musée Het Ging Mij Niet zozeer om het, maar om gelijke kansen.
Nous kunnen het zeker onens zijn over hoe we dat kunnen bereiken, maar de toewijding heeft indruk op me gemaakt; ik krijg de kans om het werk te doen dat nodig est om het musée te transformateuren. Nous houblons le gesprekken moedige. Het is pijnlijk, verhelderend en ongemakkelijk, zoals het ook zou moeten zijn voor een 192 jaar oude organisatie die ernaar streeft ruimte te creëren waar wetenschap uiteindelijk van iedereen est.
Hoe a-t-il été het op te groeien als een Latina vrouw uit Porto Rico?
Ik weet hoe het est om gemarginaliseerd te worden op de werkvloer. Ik weet wat betekent als mensen zeggen « ik ben kleurenblind » de « ik geef om alle mensen » terwijl ze de feiten negeren. Ik ben mishandeld, ik ben ontslagen, ik ben gediscrimineerd. En toch werk ik hard om ervoor te zorgen dat anderen een betere ervaring zullen hebben.
Hoe belangrijk est-il des joyauxchappen en bedrijven om ouvert en eerlijke gesprekken te voeren sur diversiteit en ras?
Ruimte creëren voor een gevoel van « erbij horen » est niet gemakkelijk ALS je echt eerlijk en entier wilt zijn. Als je dans een vergadering zit en een collega zegt ""ja, natuurlijk hoort iedereen erbij"", maar als je de zaal rondkijkt zie dat de gezichten allemaal op elkaar lijken - dan weet dat niet iedereen erbij hoort. Zo eenvoudig est un atout. La désadaptation est om elkaar aan te kijken en de vraag te stellen « wai ontbreekt er? », « warom ontbreken ze? » en « hoe brengen we meer diversiteit tot stand? ». Zodra je dit openlijk bespreekt, kun je een plan fabriqué sur hoe je meer inclusief kunt zijn en een gevoel van « erbij horen » kunt bewerkstelligen. »
« Le cravate de grote de Mijn a ébréché le cravate als altijd Clarks. Ik verafgoodde hem en trok zijn schoen aan, ook al waren ze zo’n 5 maten te groot! »
« Heb je advies/moins voor mensen die de discussie willen aanwakkeren op dit gebied? Envie de wat zouden bedrijven moeten doen?
Maar al te vaak doen we gewoon lege uitspraken die niet overeenkomen rencontré de feiten. Je kunt niet zeggen dat je om iedereen geeft als niet iedereen rond de ""tafel"" zit – ik bedoel hiermee de tafel waar mensen beslissen nemen die gevolgen hebben voor ons als gemeenschap of als bedrijf. Natuurlijk est le génoeg het niet om mensen alleen maar aan tafel uit te nodigen; ze moeten erbij betrokken worden en actief deelnemen. Het est geen vakje dat moet worden afgevinkt conformiteit of performatieve resultaten.
Een belangrijke vraag die mij vaak wordt gesteld est ""hoe overtuig je leidinggevenden ervan dat de ROI voor diversiteit, gelijkheid, inclusie, toegankelijkheid en saamhorigheid belangrijk is?"". Mijn korte antwoord est un sondeur de dat ik niet meer om leiders de bestuursleden te overtuigen van het belang van dit werk. Begrijp me niet verkeerd, veel organisaties moeten nog steeds overtuigd worden en het is nog steeds belangrijk voor ons DEI-werk, maar ik weet waar mijn grenzen liggen. Nu ik inmiddels midden veertig ben en dit werk al sinds het start van de jaren negentig doe, weet ik dat het rechtvaardigheidswerk rond ‘erbij horen’ inzet vereist en niet alleen lippendienst.
Welke rol épèle-t-il Clarks dans jouw leven? Hoe heeft jouw beeld van Clarks zich dans de loop van de tijd ontwikkeld?
Mensen proberen te begrijpen est malléable, maar voor jezelf zorgen kan eenvoudig zijn. En daarom hou ik zo van mode en dansen - salsa, merengue, bachata. Ik combineer graag confort en stijl en voeg er dan een beetje flair aan bout. Daarom ben ik dol op Clarks; rencontre avec mijn Clarks schoenen kan ik werken, danse en ontspannen. Na een dag vol stressvolle vergaderingen, waarin ik praat sur de bestaansmiddelen van mensen, hun gezinnen en hun gezondheid, ontspan ik door te dansen à mijn Clarks! Nadat ik het grootste deel van de dag op de ben geweest dans ik nog bijna de hele avond, en dat allemaal a rencontré mijn Clarks.
Ik ken Clarks eigenlijk nog niet zo lang. Ik wist wel dat Clarks een begrip était dans het leven van mensen, ik avait gehoord van de schoenen en de winkels gezien, maar dacht niet dat het iets voor mij était. Pas toen ik zag dat Clarks initiatieven nam om in advertenties meer aandacht te besteden aan inclusiviteit, veranderde mijn beeld. La représentation est belangrijk, zéker voor mij.
« Nous avons rencontré mijn Clarks schoenen kan ik werken, danse en ontspannen. Na een dag vol stressvolle vergaderingen ontspan ik door dans mijn Clarks! Nadat ik het grootste deel van de dag op de ben geweest dans ik nog bijna de hele avond, en dat allemaal a rencontré mijn Clarks. »
Opération de Gepubliceerd :
